Meditatie 'Innerlijk Kind' (1e chakra)

Terug naar de basis

Ga lekker liggen en ontspan je helemaal.

Wordt je bewust van je voeten, voel ze, span ze aan en ontspan ze. Voel je beide benen span ze aan en ontspan ze. Voel je onderlijf met alle organen daarin en span alle spieren in dit gebied en ontspan. Voel het midden­deel van je lijf met alle organen daarin, span de spieren en ontspan. Voel het bovenste deel van je romp, je borst, met alle organen daarin, span en ontspan. Stel je voor dat al je organen rustig en harmonieus hun werk  doen en onderling perfect samenwerken. Bedank in gedachten je organen voor wat ze voor je doen. Voel je hele ruggengraat en stel je de wervels voor, keurig recht op elkaar aansluitend en ontspan je hele rug. Druk de holte uit je rug.Voel je handen, span en ontspan alle spiertjes hierin. Voel je armen, span  en ontspan ze. Voel je nek en hals, span en ontspan. Voel je gezicht, span alle spieren tot een vreselijke grimas en laat alle spiertjes hierin los; je kaken wijken iets vaneen, je wangen, neus, ogen, voorhoofd, slapen, alles los. Voel je hoofdhuid en ontspan. Laat je lichaam los en neem je voor om je geest helder en alert te houden.

Je gaat een visualisatie doen om je in contact te brengen met je basisgevoel. Een visualisatie houdt in dat je beelden in jezelf laat opwellen naar aanleiding van de tekst. Je gebruikt je verbeelding, je fantasie, de beelden die in jouw geest opwellen zeggen iets over jou. Dit kan je helpen tot bepaalde inzichten te komen of misschien is het gewoon een prettige ervaring, geef je er maar aan over en kijk wat er gebeurt.

Iedere baby wordt geboren met een basisgevoel van veiligheid, geborgenheid en vertrouwen. Een baby maakt zich er niet druk om wat ie moet doen om aardig gevonden te worden, of hij wel goed genoeg is. Hij vertrouwt erop dat hij liefde en aandacht zal ontvangen en twijfelt niet aan zichzelf. Vaak is later ons gedrag erop gericht om aardig gevonden en geaccepteerd te worden, je basisgevoel ben je kwijt. Het is belangrijk om je basiseigenschappen te herkennen en opnieuw in je leven toe te laten. Ze maken deel uit van je ware aard en aanleg. Het belangrijkste doel van de oefening is dat je leert om werkelijk van jezelf te houden, in alle fasen van je leven.

Stel je hiervoor open. Stel je het allereerste begin voor van je ontstaan. Je ziet nu dat piepkleine eitje en de zaadcel. Je ziet de bevruchting en vervolgens zie je hoe de bevruchte eicel zich nestelt in de baarmoederwand en uitgroeit tot een nieuw mensje. Die nieuwe mens, dat ben jij. Stel je de zwangerschap van je moeder voor, hoe je groeit van het vreemd geproportioneerde embryo tot een volgroeide baby, veertig weken na de conceptie.

Haal nu je geboorte levensecht voor de geest, alsof je haar nog een keer beleeft. Voor baby’s is geboren worden een ingrijpende gebeurtenis. Net als de meeste baby’s huil je als je ter wereld komt. Het huilen maakt je luchtwegen vrij om te kunnen ademen. Voel hoe je de koele lucht binnenzuigt, hoe zuurstof je longetjes vult, je hartje doet bonzen.

Nu word je in de armen van je moeder gelegd. Kijk en zie hoe ze reageert. Later word je in de armen van je vader gelegd. Wat is zijn reactie, wat zie je gebeuren? Ook al is dit in werkelijkheid misschien niet zo gegaan, stel het je nu toch voor, dat dit de ideale situatie is voor een pasgeboren baby. Beleef het nu alsof het zo is.

Houd nu zelf dit babytje in je armen. Kijk naar dit kleine mensje, hoe ziet het eruit? Wat vind je van dit wezentje in je armen, wat is het karakter van dit wezentje? Zou jij van dit wezentje houden als het van jou was? Wat voel je voor dit mensje. Knuffel en koester dit wezentje en zeg lieve dingen, wat gun je dit wezentje, spreek er mooie wensen voor uit en geef het alle aandacht, liefde en erkenning die het nodig heeft. Gebruik hierbij je fantasie, laat al je gevoelens bovenkomen en neem ze serieus. Besef dat het kind je liefde niet hoeft te verdienen, je straalt haar al vanzelf uit!

Laat nu dit kindje heel klein worden, zo klein dat je het kind onder je hart kunt opbergen, waar het veilig blijft zitten tot de volgende keer dat je het weer aandacht geeft.

Dit is jouw ‘innerlijke kind’ wat zo nu en dan om aandacht zal vragen. Soms wil het spelen en voel je je spontaan en ongeremd, soms is het bang en wil het gekoesterd en gerustgesteld worden, zorg goed voor jouw innerlijke kind. Voel begrip, mededogen, acceptatie en waardering. Voel de liefde in je hart, onvoorwaardelijke liefde.